Wichrowe Wzgórza

Powieść gotycka z 1847 roku, której autorką jest angielska pisarka Emily Jane Brontë. Historia nieszczęśliwej miłości młodych ludzi. W większości opowiedziana przez gospodynię opiekującą się posiadłościami zwaśnionych rodów. Opowiada bardzo skrupulatnie – już po paru stronach uderzyła drzewem genealogicznym dwóch rodów, a te, by było łatwiej, miały powtarzające się imiona.

Całość zaczęła mi się szybko dłużyć. Znając na wstępnie powiązania rodzinne, wiedziałem czego się spodziewać w najbliższym czasie, oraz to kiedy nastąpi koniec…

Warto było poznać ale trudno dopatrzyć się tu owych żywych emocji czy romantyzmu – bardziej krzywd, toksycznych relacji czy ukształtowanych przez nie niedojrzałych dorosłych…

> Nie powinien pan leżeć do dziesiątej. Marnuje pan najlepsze godziny dnia. Kto do dziesiątej nie odrobi pierwszej połowy dziennej roboty, ten często nie odrobi i drugiej.

> Heathcliff to także ptaszek! Wstaje o zachodzie słońca – kości, wódka, zamknięte okiennice i świece do samego południa!

> Jaki byłem w jego wieku? Czy wyglądałem kiedy na takiego „gamonia”, jak mówi Józef?
> – Gorzej jeszcze… był pan bardziej ponury.
> – Mam z niego pociechę! Spełnił wszystkie moje nadzieje.