Akira

Anime to powstało w 1988 roku, a reżyserią zajął się Katsuhiro Otomo (Steamboy, Cannon Fodder). Pierwowzorem tej produkcji była manga o tym samym tytule i tego samego autora, powstała w 1982 r. Liczyła ona 19 tomów, więc zmieszczenie tak obszernej historii w 124 minutach, było ciężkim orzechem do zgryzienia, jednak Izô Hashimoto, odpowiedzialny za scenariusz, doskonale sobie poradził.

Projekt ten zgromadził wielu znakomitych twórców i pochłonął masę pieniędzy, sprawiając, iż Akira, była jedną z najdroższych produkcji anime w historii – budżet wyniósł 1,100,000,000 jenów. Teraz może nie wydaje się to już taka duża kwota (szczególnie porównywają ją do kosztów Ghost In the Shell 2: Innocence), jednak jak na tamte czasy, był to niespotykany wkład finansowy.

Fabuła… Jest rok 2019, minęło 31 lat od III Wojny Światowej, która zmieniła świat. Nastał czas postholocaustu, technika jest tym co gubi człowieka. Zwykli ludzie starają się żyć normalnie, ale staje się to coraz cięższe.

Pojawiają się rewolucjoniści, którzy coraz częściej dają o sobie znać. Gdy lud wychodzi na ulice by domagać się swoich praw, władze nie przebierają w środkach, aby tylko uciszyć głosy sprzeciwu.

Tak oto przedstawia się świat w, którym rozgrywa się akcja, anime pt. „Akira”. Można to podsumować słowami, które znajdują się na podręczniku do gry fabularnej „Cyberpunk 2020”, a brzmią one: „Przyszłość nigdy nie rysowała się w tak czarnych barwach”. Oczywiście nie jest to anime o tematyce wyłącznie politycznej.

Od początku do końca, będziemy świadkami wydarzeń rozgrywającymi się w Neo – Tokio (miasto powstałe, na gruzach „starego” Tokio po III Wojnie Światowej). W tym to mieście, walki gangów motocyklowych są na porządku dziennym. To właśnie jedną z tych grup młodych „wywrotowców” na „ścigaczach”, poznajemy, kiedy to walczy z konkurencyjnym gangiem o nazwie „Clowns”. Naszym młodym zbuntowanym przewodzi Shôtarô Kaneda.

W czasie gdy autostrady opanowane są przez motocyklistów, przenosimy się w serce Neo-Tokio, gdzie ranny mężczyzna, ucieka z dość niezwykłym dzieckiem, które wyglądem przypomina staruszka. Niestety policja ma przewagę, rozstrzeliwuje starszego uciekiniera, a młodszy, po prostu rozpływa się w powietrzu.

Znów wróćmy do bandy Kanedy, walka po krótkiej przerwie, znów się rozpoczyna. Tym razem dla jednego z przyjaciół Shôtarô, ta noc skończy się źle.

Tym pechowcem jest Tetsuo Shima. Otóż goniąc on jednego z Clownów, na swojej drodze zauważa dziecko, które my poznajemy podczas ucieczki. Motocyklista z całej siły uderza w chłopczyka. Maszyna wybucha, Tetsuo, ledwo przeżywa wypadek, a niezwykłe dziecko nie ma nawet zadrapań. I od tego momentu zaczyna się horror dla Shimy i pozostałych ludzi zamieszkujących Neo-Tokio. Dlaczego i co to lub kto to jest Akira? Nie zdradzę by nie psuć zabawy tym, którzy nie oglądali tego anime.

Jeśli chodzi o kreskę, to pomimo upływu lat prezentuje się całkiem nieźle. Oczywiście trzeba wziąć poprawkę na postęp techniczny, jaki się odbył przez te 17 lat. Jednak animacja zachwyca dalej, szczególnie pościgi na autostradach, w których biorą udział gangi motocyklowe. Ich światła bajecznie rozmazują się na tle rozświetlonej metropolii Neo-Tokio. Za te prawdziwie kunsztownie wykonane background’y odpowiedzialni byli m. in. Akira Furuya (m. in.: Hamtaro – art. director), Hiroyuki Mitsumoto (Detectiv Conan: The Fourteenth Target (movie) – art. design, Detectic Conan: Last Magician of the Century (movie) – art design, Patlabor 1: The Movie – art ), Katsufuri Harin ( Cardcaptor Sakura (TV) – art. director, Cardcaptor Sakura: The Movie – art. director). Po samych tytułach produkcji w jakich brali ci panowie udział, można spodziewać się najlepszego i z całą pewnością żaden fan cyberpunkowego klimatu nie zawiedzie się stroną graficzną Akiry.

Jeśli chodzi o muzykę, to wielu ludzi przyłożyło do tego rękę, jednak posada Music Director przypadła Takafumi Murakiemu.
Muszę przyznać, że oglądając Akire nie tylko fabuła i animacja, poruszyły mnie, ale także niezwykła muzyka – która znakomicie oddała klimat filmu.

Podsumowując mój arbitraż nad tym 17 letnim już dzieckiem Katsuhiro Otomo, które stało się już kultowym tytułem, mogę stwierdzić tylko: Takie anime, które jest dopracowane pod każdym względem i pomimo upływu lat dalej potrafi przykuwać uwagę widza jak kiedyś, nie powstaje często. I to jest właśnie geniusz reżysera, który stworzył coś co nie tylko można nazwać anime, ale sztuką przez duże S.

Większość z was pewnie zapoznała, się już z tym tytułem, jednak, jeśli ktoś tego nie zrobił nie ma na co czekać…

Kilka słów o niektórych postaciach z którymi możemy się spotkać w tym anime:

• Tetsuo Shima
  Należy do gangu motocyklowego, któremu przewodzi Shôtarô Kanada. Poznajemy go jako chłopaka, która stara się udowodnić reszcie swoją wartość. Jedna z takich prób, kończy się dla niego i jego przyjaciół tragicznie. Najbliższą mu duszą jest Kaori, młoda dziewczyna, zakochana w nim, która chce mu pomóc, gdy Tetsuo wraca na ulice. To za jego sprawą, życie w Neo-Tokio, uległo wielkiej zmianie – co było tego powodem i jak to przebiegało, nie napisze, aby uniknąć spoilera.
• Shôtarô Kaneda
  Przywódca gangu motocyklistów. Jak reszta jego kompanów, jest typowym „wywrotowcem”, w tym postholocaustycznym świecie. Jeździ na najlepszym motocyklu w swoim gangu, stara się być twardy i nie boi się ryzykować swojego życia w walkach ulicznych. Poznaje pewną młodą dziewczynę o imieniu Key, która okazuje się być agentką tajnej organizacji podziemnej. Późniejsze wypadki zbliżają ich do siebie jeszcze bardziej.
• Key
  Działa w organizacji podziemnej, później poznaje Kanele, przez co ich drogi łączą się. Jest młoda i odważna, nie boi się ryzykować życiem, na szczęście Star pomaga jej jak może, gdyż chce aby zwróciła ona na niego uwagę.
• Kaori
  Młoda, dosyć skryta dziewczyna, pomaga Tetsuo, gdy ten ucieka ze szpitala. Jednak jej przyjaźń z nim doprowadza do nieszczęścia, gdy na swojej drodze spotykają gang „Clowns”. Lecz dzięki pomocy przyjaciół Tetsuo, udaje im się wyjść z opresji.

Autor recenzji: Kubzon

Alternatywny punkt widzenia:
– Recenzja na Tanuki.pl